Konfucjanizm a taoizm

Konfucjanizm i taoizm to starożytne chińskie style życia. Konfucjanizm wierzy w dawanie dobrych przykładów innym, do naśladowania, przede wszystkim w 5 kluczowych relacjach: władca i poddany, żona i mąż, starsze i młodsze rodzeństwo, przyjaciel i przyjaciel oraz ojciec i syn. Taoizm (znany jako., Taoizm) koncentruje się na harmonijnym życiu; to jest koncepcja KonfucjanizmTaoizmPraktyki Wizyta w świątyniach, aby złożyć hołd Ti'enowi (chociaż może odnosić się do Boga lub Nieba, tradycyjnie odnosi się do władzy społecznej), Konfucjusza i przodków; Ćwiczyć („Jing zuo”) lub „Ciche siedzenie”, neokonfucjańskie dążenie do samodoskonalenia. Dojrzałość filozoficzna, cnotliwe postępowanie, wewnętrzna alchemia i niektóre praktyki seksualne. Miejsce pochodzenia Chiny Chiny Wykorzystanie posągów i zdjęć Dozwolony. Wspólny Wiara w Boga W zależności od wyznawanej religii, zwykle buddyjskiej. Konfucjanizm nie jest wyłącznie religią, ale raczej zaleca porządek społeczny. Tao dosłownie oznacza Drogę, która wskazuje na ruch dynamicznej egzystencji złożonej z przeciwstawnych sił. Taoiści nie wierzą w osobistego Boga. Założyciel Kong Qiu (Konfucjusz) Lao Tzu Życie po śmierci Przodkowie i dziedzictwo są ważne, ale nie czczone. Jeśli nieśmiertelność nie zostanie osiągnięta w ciągu życia, Tao będzie nadal ewoluować i manifestować się w różnych formach, zgodnie z ogólnym zachowaniem istoty podczas stanu istnienia. Dotyczy to wszystkich czujących i nieumyślnych istot. Dosłowne znaczenie Uczeń Konfucjusza. Aby podążać za Tao. Kler Biurokraci. Duchowni taoistyczni są prowadzeni przez daoshich, mistrzów Tao, a następnie daojiaotus, wyznawcy taoizmu, którzy również popierają duchowieństwo, chociaż nie jest to powszechne. Ludzka natura Ludzie powinni szanować tych, którzy są od nich lepsi. Jeśli ludzie są w zgodzie z Tao, ich cierpienia ustaną. Taoizm uczy, że ludzie mogą doświadczać nieśmiertelności. Widok Buddy Po Buddzie jest wielu Konfucjanów. Niektórzy taoiści twierdzą, że Budda był uczniem Lao Tzu, chociaż nie ma na to konkretnych dowodów. Większość taoistów szanuje nauki Buddy i postępuje zgodnie z nimi. Oryginalne języki Mandaryński lub kantoński Staro-chiński Pisma Święte Analects of Confucius and Mencius; I Ching; Doktryna średniej itp. Daozang, zbiór 1400 tekstów zorganizowanych w 3 sekcjach, w tym Tao Te Ching, Zhuang Zi, I Ching i kilka innych. Obserwujący Konfucjaniści Taoiści Zasada Konfucjanizm polega na braterstwie ludzkości. Tao jest jedyną zasadą. Reszta to jego przejawy. Status kobiet Społecznie gorszy od mężczyzn. Żadnych różnic między mężczyznami i kobietami, ponieważ oba są postrzegane jako przejawy Tao. Cel filozofii Harmonia społeczna. Aby uzyskać równowagę w życiu. Święta / święta państwowe Chiński Nowy Rok, Dzień Nauczyciela, Dzień Przodków. Chiński Nowy Rok, 3-dniowe Święto Zmarłych, Dzień Przodków. Czas pochodzenia Około. 550 p.n.e. (przed erą powszechną) Około. 550 p.n.e. (przed erą powszechną) Poglądy na inne religie Konfucjaniści nie widzą sprzeczności w wyznawaniu więcej niż jednej religii. Taoizm uczy, że wszystkie religie są jak wszystko inne; przejawy bezosobowego Tao. Widok innych religii dharmicznych Konfucjaniści zwykle podążają za buddyzmem, który jest religią dharmiczną. Taoizm ma wiele podobieństw z buddyzmem. Taoiści są neutralni wobec innych religii Dharmicznych. Rozkład geograficzny i przewaga Azja. Chiny, Korea, w mniejszym stopniu Wietnam i Japonia. Czy ateiści mogą uczestniczyć w praktykach tej religii? tak. tak. Pojęcie Bóstwa Większość wierzy w Jedynego Boga, ale nie jest to konieczne, ponieważ konfucjanizm nie jest religią, ale systemem przekonań na temat porządku społecznego. Będąc manifestacją Tao, bogowie są postrzegani jako wyższe formy życia.

Film wyjaśniający różnice

Podstawowa filozofia

Degustatorzy octu, tradycyjne chińskie malarstwo, które reprezentuje podstawowe filozofie buddyzmu, taoizmu i konfucjanizmu

Podstawową filozofią konfucjanizmu jest to, że potrzebne są reguły i rytuały, aby skorygować degenerację ludzi. Podstawowym przekonaniem taoizmu jest to, że istnieje naturalna harmonia między niebem a ziemią, którą każdy może odkryć.

Degustatory octu jest częstym tematem w tradycyjnym chińskim malarstwie religijnym. Pokazuje Buddę, Konfucjusza i Lao-Tse (alias Laozi, autor Tao Te Ching) wokół kadzi octu. Wszyscy trzej mężczyźni próbowali octu, ale reagowali na to inaczej. Konfucjusz uważa go za kwaśny, Budda gorzki, a laotański uważa go za słodki.

Obraz jest alegorią opisującą różnice w podstawowej filozofii trzech wielkich nauczycieli. Benjamin Hoff pisze Tao Puchatka:

Dla K'ung Fu-tse (kung FOOdsuh) [Konfucjusz] życie wydawało się raczej kwaśne. Uważał, że teraźniejszość jest niezgodna z przeszłością i że rząd człowieka na ziemi nie jest w harmonii z Drogą Niebios, rządem wszechświata. Dlatego podkreślił szacunek dla Przodków, a także dla starożytnych rytuałów i ceremonii, w których cesarz, jako Syn Nieba, działał jako pośrednik między nieograniczonym niebem a ograniczoną ziemią. W czasach konfucjanizmu użycie precyzyjnie odmierzonej muzyki dworskiej, określonych kroków, działań i fraz stanowiło niezwykle złożony system rytuałów, z których każdy służył do określonego celu w określonym czasie. Zapisano powiedzenie o K'ung Fu-tse: „Gdyby mata nie była prosta, Mistrz nie usiadłby”. Powinno to wskazywać na stopień, w jakim rzeczy były prowadzone w ramach konfucjanizmu.

Dla Lao-tse (LAOdsuh) harmonia, która istniała naturalnie między niebem a ziemią od samego początku, mogła być odnaleziona przez każdego w dowolnym momencie… Jak stwierdził w swojej Tao Te Ching (DAO DEH JEENG), „Tao Virtue Book”, „ziemia była w istocie odbiciem nieba, rządzonym tymi samymi prawami, a nie prawami ludzkimi. Prawa te miały wpływ nie tylko na wirowanie odległych planet, ale także na działania ptaków w lesie i ryb w morzu. Według Lao-tse, im bardziej człowiek ingeruje w naturalną równowagę wytwarzaną i rządzoną przez uniwersalne prawa, tym bardziej harmonia wycofuje się w dal. Im więcej siły, tym więcej kłopotów. Niezależnie od tego, czy jest ciężki czy lekki, mokry czy suchy, szybki czy wolny, wszystko ma już w sobie swoją naturę, której nie można naruszać bez powodowania trudności. Kiedy z zewnątrz narzucono abstrakcyjne i arbitralne reguły, walka była nieunikniona. Dopiero wtedy życie stało się kwaśne.

Bibliografia

• Yin i Yang - Wikipedia