Różnica między socjalizmem a faszyzmem

Świat polityki jest złożony, wielowarstwowy i stale się rozwija. Historycy, naukowcy społeczni, ekonomiści i politolodzy próbowali rozróżnić niezliczone rodzaje polityk i myślenia politycznego na różne kategorie - o których codziennie się mówi. Jednak falisty charakter materii utrudnia identyfikację unikalnych i niezmiennych cech, które niewątpliwie umiejscawiałyby dowolną teorię w konkretnym, konkretnym polu. Co więcej, różne konteksty historyczne kształtują politykę i politykę w nieprzewidywalny sposób, a zatem teorie wymagają ciągłych dostosowań.

Najbardziej uderzającym przykładem różnorodności polityki krajowej i międzynarodowej jest interesujący argument - poparty przez wielu - że teorie, które najwyraźniej się sobie przeciwstawiają i zaprzeczają, mogą być zaskakująco podobne. Tak jest w przypadku faszyzmu i socjalizmu.

Przez dziesięciolecia te dwa terminy były używane do określenia dwóch przeciwstawnych teorii politycznych, społecznych i ekonomicznych, które dramatycznie zaznaczyły ludzką historię w XX wieku. Do tej pory faszyzm i socjalizm jako takie już nie istnieją (oprócz niektórych rzadkich przypadków) i zostały zastąpione przez „neo-faszyzm” i „neo-socjalizm”. Jednak współczesne myślenie pozostaje ściśle powiązane z oryginalnymi paradygmatami.

Kontynuujmy porządek: aby zrozumieć różnice (i podobieństwa) między faszyzmem a socjalizmem, koniecznie potrzebujemy jasnego pojęcia o głównych cechach obu teorii.

Faszyzm:

Faszyzm jest skrajnie prawicowym ruchem nacjonalistycznym, urodzonym we Włoszech na początku lat 20^th wiek [1]. Według jednego z głównych przedstawicieli - Benito Mussoliniego - faszystowska filozofia opiera się na trzech głównych filarach [2]:

1. „Wszystko w stanie”
2. „Nic poza stanem”
3. „Nic przeciwko państwu”

Faszystowski rząd jest najwyższy, a wszystkie instytucje muszą dostosować się do woli władzy rządzącej. Co więcej, sprzeciw nie jest tolerowany: ideologia faszystowska ma pierwszeństwo i dominację nad wszystkimi innymi perspektywami, a ostatecznym celem faszystowskiego kraju jest rządzenie światem i rozpowszechnianie „ideologii wyższej” wszędzie.

• Faszyzm wywyższa naród i rasę nad jednostką
• Scentralizowany, autorytarny i często dyktatorski rząd
• Silny i charyzmatyczny lider
• Ścisła kontrola rządowa nad opozycją, wolność słowa i wolność zgromadzeń
• Surowe przepisy socjalne
• Kluczowa rola bohaterów
• Silne przywiązanie do moralnych, nacjonalistycznych wartości
• Chwała państwa nad jednostką
• Jednostka musi postawić interes państwa nad osobistymi celami / potrzebami
• Unikalna ekonomia
• Silne zaangażowanie rządu w gospodarkę i produkcję
• Państwo ma silny wpływ na inwestycje i branże
• Aby uzyskać wsparcie rządu, firmy muszą obiecać, że ich głównym interesem jest wzmocnienie kraju
• W przeciwieństwie do gospodarki wolnorynkowej
• W niektórych przypadkach handel międzynarodowy jest przeciwny (z powodu prymatu nacjonalizmu)

W Europie ruch faszystowski rozwinął się znacznie w XX wieku i odegrał kluczową rolę podczas II wojny światowej. W rzeczywistości faszystowskie myślenie włoskie utorowało drogę do powstania i umocnienia niemieckiego nazizmu. Zarówno Mussolini, jak i Hitler zaangażowali się w agresywną politykę zagraniczną i ekspansjonizm terytorialny i dążyli do ustanowienia totalitarnych dyktatur nad kontrolowanymi terytoriami. Dziś nie ma narodu otwarcie i całkowicie faszystowskiego; jednak w niektórych przypadkach skrajnie prawicowe ruchy neo-faszystowskie / neonazistowskie uzyskały większość (lub przynajmniej duże poparcie).

Na przykład:

• Brytyjska Partia Narodowa jest pod silnym wpływem ideałów faszystowskich - wyjaśnionych przez tendencje antyimigracyjne
• Wielu sugeruje, że polityka Trumpa ma faszystowskie konotacje, w szczególności jeśli chodzi o stanowisko imigracyjne i wyższość narodową
• Pojawienie się partii neo-faszystowskich w Boliwii od 1937 do 1980 r. [3]

Socjalizm:

Socjalizm jest często kolokowany na przeciwległym końcu spektrum w porównaniu do faszyzmu; jeśli faszyzm dotyczy grupy ruchów skrajnie prawicowych, socjalizm znajduje się wtedy w skrajnej lewicy [4]:

• Socjalizm jest teorią ekonomiczną i społeczną, która opowiada się za własnością społeczną i demokratyczną kontrolą środków produkcji
• Silne zaangażowanie rządu w produkcję i redystrybucję dóbr i bogactwa
• Zniesienie własności prywatnej
• Środki produkcji są kontrolowane i stanowią własność państwa
• Żadna (poza państwem) nie ma osobistej kontroli nad zasobami
• Produkcja jest bezpośrednio i wyłącznie do użytku
• Nacisk na równość, a nie na osiągnięcie
• Prymat społeczności nad jednostką

Ponadto istnieje wiele wariantów socjalizmu, takich jak:

• Religijny socjalizm
• Socjalizm libertariański
• Demokratyczny socjalizm
• Liberalny socjalizm
• Postępowy socjalizm
• Komunizm (kiedy denerwuje się socjalizm)

Socjalizm jest jak dotąd bardziej rozpowszechniony niż faszyzm. Ponadto socjalizm może istnieć w poszczególnych krajach jako główny ogólny system gospodarczy i społeczny, ale może także występować w obrębie segmentów kraju, takich jak systemy edukacji, opieki zdrowotnej i korporacji. Jeśli kraj nie ogłosił się w konstytucji narodowej socjalistą, nie może być określany przez strony trzecie jako socjalistyczny. Do tej pory wiele krajów zdecydowało się określić narody socjalistyczne:

• Republika Indii
• Republika Angoli
• Republika Portugalska
• Demokratyczna Socjalistyczna Republika Sri Lanki
• Algierska Republika Ludowo-Demokratyczna

… pośród innych…

Gdzie jest różnica?

Oczywiście faszyzm i socjalizm różnią się w wielu podstawowych aspektach.

• Zupełnie przeciwna do skrajnej lewej
• Prymat narodu a ochrona praw wszystkich
• Własność prywatna a własność publiczna / społeczna

Paradygmat socjalistyczny opiera się na założeniu, że własność prywatna i wolny rynek nieuchronnie prowadzą do nierówności społecznych i ekonomicznych. Jako takie, państwo ma moralny i społeczny obowiązek interweniowania w celu ochrony praw pracowników i zapewnienia równego i harmonijnego podziału bogactwa. Społeczeństwa socjalistyczne zapobiegają konkurencji gospodarczej w kraju i z innymi krajami.

Pomimo dużej różnorodności istniejącej w świecie socjalistycznym wszystkie polityki wdrażane przez wszystkie warianty socjalizmu opierają się na wspomnianych wcześniej kluczowych celach gospodarczych i społecznych. Idea narodu, rasy i wyższości jest nieobecna w myśleniu socjalistycznym.

Faszyzm natomiast nie wzywa do równości społecznej ani nie dba o równą redystrybucję bogactwa i dochodów. Faszystowska gospodarka ma na celu umocnienie narodu, propagowanie zasad nacjonalistycznych i wzmocnienie przewagi narodowej.

Nawet jeśli faszystowska polityka gospodarcza często prowadzi do wzrostu gospodarczego - z którego mogą skorzystać wszystkie segmenty społeczeństwa - równość społeczna nie jest jednym z celów faszystowskiego paradygmatu.

Socjalizm i faszyzm oparte są na przeciwnych zasadach i wartościach, jednak…

Pomimo ich wyraźnego sprzeciwu i historycznych ścieżek, które doprowadziły do ​​uderzających kontrastów między tymi dwiema ideologiami, socjalizm i faszyzm mają ważne cechy wspólne.

• Oboje są silną ideologią
• Oba oznaczają silne zaangażowanie rządu w życie gospodarcze i społeczne
• Obaj mają moc tworzenia silnych ruchów społecznych
• Obaj sprzeciwiają się wolnemu rynkowi
• Oboje potrzebują silnego aparatu rządowego i silnego lidera

Socjalizm i faszyzm to dwie silne ideologie, które były w stanie stworzyć spójne i potężne ruchy społeczne. Rzadko w historii byliśmy świadkami tak wpływowego i szybko rosnącego zaangażowania społecznego i uczestnictwa w życiu politycznym.

1. W przypadku socjalizmu masy mobilizują i popierają ideę równego rozwoju, równego udziału bogactwa, równości społecznej, wzmocnienia wspólnoty i wartości kolektywnych. Socjalizm jednoczy masy pod parasolem równości, a nie supremacji.
2. W przypadku faszyzmu masy mobilizują się do osiągnięcia narodowej i rasowej supremacji nad wszystkimi innymi krajami, nad wszystkimi innymi mniejszościami i nad wszystkimi innymi narodami. Idea równości jest obca paradygmatowi faszyzmu, podczas gdy koncepcja wyższości jest kluczowa.

W sumie

W całej historii socjalizm i faszyzm były przedstawiane jako przeciwstawne i kontrastujące wszechogarniające teorie. Rzeczywiście, nasza niedawna przeszłość dostarcza nam kilku przykładów faszystowskiego myślenia przeciwstawiającego się myśleniu społecznemu i vice versa.

Jak widzieliśmy, obie teorie wywodzą się z przeciwstawnych wartości: socjalizm dąży do równego społeczeństwa i opiera się na idei demokratycznej własności i redystrybucji bogactwa. I odwrotnie, faszyzm dąży do narzucenia narodowej i rasowej wyższości i opowiada się za wzrostem gospodarczym wspieranym przez krajowe firmy i korporacje.

W skrócie, faszyzm i socjalizm różnią się w kluczowych i centralnych zasadach.

Możemy jednak dostrzec istotne podobieństwa między nimi, w szczególności w odniesieniu do roli państwa. Zarówno faszyzm, jak i socjalizm wymagają silnego zaangażowania państwa w politykę gospodarczą i społeczną. Powód, dla którego rząd interweniuje w sprawy publiczne, jest inny, ale środki zastosowane do osiągnięcia różnych celów są interesujące podobnie.

Co więcej, a co ważniejsze, oba okazały się niezwykle potężnymi i skutecznymi ideologiami, zdolnymi zjednoczyć ogromne masy i wspierać duże i spójne ruchy społeczne. Ponadto wzmocnienie myślenia socjalistycznego i faszystowskiego jest często wzmacniane przez wzrost niezadowolenia klasy średniej / klasy robotniczej. Co ciekawe: te same pochodzenie i uczucia społeczne generują przeciwne ruchy polityczne i gospodarcze, które działają w podobny sposób.