Różnica między liberalizmem a neoliberalizmem - Zrozumienie liberalizmu Możesz być bardziej (lub mniej) liberalny niż myślisz

Liberalizm kontra neoliberalizm

Słowo „liberalny” ma silne konotacje we współczesnych dyskusjach politycznych. Tak samo wielu uważa się za liberalnych w swoich poglądach politycznych, jak tych, którzy zdecydowanie unikają takiej etykiety. Jednak historyczne korzenie liberalizmu wytworzyły bogaty i różnorodny system gałęzi filozoficznych. W rzeczywistości wiele z tych gałęzi liberalizmu jest diametralnie przeciwnych sobie w wielu kwestiach politycznych i gospodarczych. Słowo „liberalny” nie oddaje odpowiednio zręczności wokół tej filozoficznej koncepcji.

Liberalizm był produktem myślenia oświeceniowego. John Locke jest uważany za ojca chrzestnego liberalnej myśli politycznej, opartej na jego płodnym pisaniu na temat naturalnych praw jednostek, separacji państwa od religii, umowy społecznej i wielu innych koncepcji filozoficznych - z których wiele zostało włączonych w rewolucje demokratyczne, które miały miejsce dekady po jego śmierci. Tym, co uczyniło liberalizm wyjątkowym, było to, że wzmocniło ono rolę jednostki i drastycznie rzuciło wyzwanie absolutystycznemu fundamentowi monarchii na całym świecie.

Jednak na przełomie XIX i XX wieku liberalizm przekształcił się z filozofii indywidualistycznej w bardziej wspólnotową. Pożyczając od utylitarnej koncepcji Johna Stuarta Milla, by zapewnić „największe szczęście największej liczbie”, liberalizm starał się bronić „wspólnego dobra” - mianowicie systemu politycznego i gospodarczego, który maksymalizował postęp społeczny dla całej grupy i nie przyniósł korzyści pewna część osób. Franklin D. Roosevelt najlepiej ucieleśniał tę wartość dzięki „New Deal” w latach 30. XX wieku. Ten zbiór przepisów stworzył infrastrukturę rządową na dużą skalę - charakteryzującą się projektami robót publicznych, sieciami zabezpieczenia społecznego i reformami instytucji finansowych - w celu złagodzenia skutków szalejącego indywidualizmu, który jest powszechnie kojarzony z krachem na giełdzie w 1929 r., A następnie Wielka Depresja.

Współczesna interpretacja liberalizmu kojarzy się dziś z przyczynami lewicy. Pożyczając od Nowego Ładu, liberalna myśl ekonomiczna silnie wzmacnia instytucje publiczne jako środek wspierania osób, które są negatywnie dotknięte efektami zewnętrznymi - takimi jak ubóstwo i zanieczyszczenie - kapitalizmu wolnorynkowego. W kwestiach związanych z prawami politycznymi liberalizm dąży do zapewnienia wolności obywatelskich grupom mniejszościowym, od Ruchu na rzecz Praw Obywatelskich Afroamerykanów w latach 60. XX wieku do obecnej walki o równość małżeństw w społeczności LGBT. Współcześni zwolennicy współczesnego liberalizmu to osoby takie jak zwolennik praw konsumentów Ralph Nader, obecny prezydent Stanów Zjednoczonych Barack Obama oraz lider kanadyjskiej partii liberalnej Justin Trudeau.

W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci pojawiła się nowa forma liberalizmu - a raczej reinterpretacja jego pierwotnych zalet - w formie neoliberalizmu. Niezadowoleni z nowoczesnego liberalizmu pozbawienia jednostki na korzyść państwa, neoliberalni filozofowie powrócili do podstawowych zasad zaproponowanych przez Bogactwo Narodów Adama Smitha. Uważany za wzór dla kapitalizmu wolnorynkowego, Smith opisał potrzebę napędzania ludzkiej działalności gospodarczej „niewidzialną ręką” rynku, a nie jakąkolwiek instytucją rządową. Cytując Smitha,

„Jak każdy człowiek stara się zatem jak najwięcej, aby wykorzystać swój kapitał na wsparcie krajowego przemysłu, i tak pokierować tym przemysłem, aby jego produkty mogły mieć największą wartość; każdy musi koniecznie pracować, aby roczne dochody społeczeństwa były tak duże, jak to tylko możliwe. ”

Umożliwienie wolnym jednostkom handlu na nieskrępowanych rynkach stworzy największą ilość bogactwa i ogólne warunki dla zamożnego społeczeństwa w oczach neoliberalizmu.

Neoliberalizm - zwany także „klasycznym liberalizmem”, ponieważ zapożyczony z XVIII-wiecznych zasad filozoficznych - był przede wszystkim ekonomiczną szkołą myślenia w pierwotnej formie. Neoliberalizm podkreślił znaczenie deregulacji rynków i prywatyzacji instytucji publicznych. Przejście tej filozofii z ekonomii do ruchu politycznego nabrało tempa w ostatnich latach wraz ze wzrostem libertarianizmu w Stanach Zjednoczonych, popularyzowanego przez osoby takie jak Rep. Ron Paul i gubernator Gary Johnson. Chociaż współcześni libertarianie mogą być utożsamiani z „nowoczesnym konserwatyzmem” (chociaż te idee są liberalne w niektórych politykach gospodarczych, zdecydowanie nie zgadzają się z politykami, które odnoszą się do roli państwa w życiu prywatnym obywateli - w szczególności praw obywatele mogą swobodnie ożenić się, nie podlegać rządowej inwigilacji oraz swobodnie kupować i produkować zakazane substancje, takie jak marihuana. Jednostka jest prawdziwym arbitrem wolnego społeczeństwa zarówno pod względem gospodarczym, jak i politycznym w oczach neoliberałów, klasycznych liberałów, i libertarianie.
Jak można wywnioskować, termin „liberalny” nie jest dokładnie etykietą foremki do ciastek, która odpowiednio opisuje różnorodną naturę filozoficznej tradycji. Następnym razem, gdy ktoś spróbuje użyć tego terminu w rozmowie, należy rzucić mu wyzwanie, pytając, „O jakim liberale mówisz?”

Źródło zdjęcia: http://commons.wikimedia.org/wiki/File:SLECO_chart.png