Różnica między absolutyzmem a konstytucjonalizmem

Co to jest absolutyzm?

Definicja absolutyzmu:

Termin „absolutyzm” ma swoje korzenie w dziełach słynnego filozofa politycznego Jeana Bodina, późniejszego Thomasa Hobbesa, opartego na argumentach Jeana Bodina. Jego prace doprowadziły do ​​sformułowania teorii absolutystycznej wywodzącej się z pojęcia c. Zgodnie z tą teorią „nie tylko wszystkie państwa muszą być suwerenne (lub nie są stanami), ale suwerenność w nich musi być nieograniczona i niepodzielna (lub nie jest to już suwerenność)” (Hoekstra 1079). Innymi słowy, absolutyzm daje nieograniczoną i niekontrolowaną władzę w rękach monarchy w imię „boskiego prawa do rządzenia”.

Charakterystyka absolutyzmu:

Absolutizm wiąże się z pewnymi cechami:

• Monarcha chwyta życie kulturalne ludzi i narzuca cenzurę ekspresji sztuki lub jakiejkolwiek innej wypowiedzi, która zagraża ich rządom.
• Król pokazuje swoją pompę i moc luksusowym stylem życia. Ma to również uzasadnić, że są oni „wybranymi”.
• Suweren jest odpowiedzialny za to, by sprawdzić, co najlepiej idzie w interesie państwa, ponieważ mają boskie prawo do rządzenia i wyboru najlepszego dla przedmiotu.
• W każdym państwie absolutystycznym korona i arystokracja dzielą się dobrodziejstwami władzy (czarne 39).

Tradycyjnie absolutyzm był zwykle postrzegany jako triumf „państwa” nad społeczeństwem - nowa biurokracja, lojalna armia, scentralizowana władza królewska (Black 39).

Nacisk na religię i ideologię jest pomocny, ponieważ stanowi nową podstawę do zrozumienia absolutyzmu w kategoriach współpracy między koroną a arystokracją, a nie w kontekście wrogiego związku między „państwem” a społeczeństwem, w którym przymus odegrał ważną rolę a miejscowości i arystokracja starały się działać bez odniesienia do korony (Czarny 39).

Przykład absolutyzmu:

Od piętnastego wieku do XVIII wieku państwa absolutystyczne istniały w Europie aż do momentu rozwiązania ich władzy. Francja, Prusy, Hiszpania, Austria, niektóre obszary Europy Środkowej, Rosja, Imperium Osmańskie, niektóre terytoria Anglii.

Konstytucjonalizm:

Definicja konstytucjonalizmu:

Konceptualna podstawa konstytucjonalizmu opiera się na politycznych teoriach Johna Locke'a, w których kwestionował nieograniczoną władzę suwerena. Według jego teorii „rząd może i powinien być prawnie ograniczony w swoich uprawnieniach, a jego autorytet lub legitymizacja zależy od przestrzegania tych ograniczeń” (Wałuchów 1). Konstytucjonalizm ogranicza nieograniczoną władzę suwerena, regulując system poprzez konstytucję.

Tak więc Charles Howard McILwain w swojej słynnej książce Konstytucjonalizm: starożytny i nowoczesny cytuje Thomasa Paine'a: ​​„Konstytucja nie jest aktem rządu, ale ludzi tworzących rząd, a rząd bez konstytucji jest władzą bez prawa” (MclLwain 4).

Charakterystyka konstytucjonalizmu:

Konstytucjonalizm ma pewne cechy, niektóre z nich podano poniżej:

• Konstytucjonalizm zapewnia rządowi kontrolę i równowagę poprzez określony zestaw wartości, norm i pewną strukturę.
• Państwo podlega rządom prawa.
• „Konstytucjonalizm ma jedną istotną cechę; jest to prawne ograniczenie dla rządu; jest antytezą arbitralnej reguły; odwrotnie jest despotyczny rząd; rząd woli zamiast prawa ”(McILwain 24).
• Zarówno suweren, jak i podmiot podlegają obowiązkowi podporządkowania się władzy prawnej.

Przykłady konstytucjonalizmu:

W czasach starożytnych imperium rzymskie jest przykładem państwa konstytucjonalistycznego. „W imperium rzymskim słowo w formie łacińskiej stało się technicznym terminem aktów prawnych cesarza, a od prawa rzymskiego Kościół pożyczył je przepisom kościelnym dla całego Kościoła lub niektórych prowincji kościelnych” (McILwain 25). We współczesnym świecie niezliczone kraje działają zgodnie z tym systemem.

Podobieństwa między absolutyzmem a konstytucjonalizmem:

1. Oba działają dla dobra państwa. Obaj są odpowiedzialni za ochronę swoich mas i państwa.
2. Oba zarządzają państwem, pobierając podatki od ludzi albo bezpośrednio, albo poprzez odpowiedni system podatkowy.

Różnice między absolutyzmem a konstytucjonalizmem:

1. Absolutyzm prowadzi do stanów absolutystycznych, w których kilka rządzi państwem przez „boskie prawo do rządzenia”, co często przekłada się na tyranię większości lub tych samych rodzin arystokratycznych, podczas gdy ja konstytucjonalizm panuje prawo.
2. Nikt nie może kwestionować nieokiełznanej władzy króla w absolutyzmie, podczas gdy w konstytucjonalizmie władza jest zdecentralizowana poprzez podział na instytucje.
3. W Absolutyzmie król otrzymuje bogactwo bezpośrednio od ludzi, podczas gdy w konstytucjonalizmie nie ma systemu bezpośredniego pozyskiwania pieniędzy, zamiast tego muszą przejść formalną procedurę zbierania pieniędzy od szlachty.
4. Niezależnie od sytuacji pokoju i wojny, w absolutistycznych państwach istnieje stała armia. Ale w państwach konstytucjonalnych armia jest mobilizowana tylko w przypadkach wojny i chaosu.
5. Absolutyzm ogranicza wolność mas poprzez nadmierną inwigilację i cenzurę, podczas gdy konstytucjonalizm odpowiada za zapewnienie wolności i wolności ludzi w państwie.

Absolutyzm kontra konstytucjonalizm: porównanie

Podsumowanie absolutyzmu vs. konstytucjonalizmu:

Absolutyzm i konstytucjonalizm w filozofii politycznej odpowiadają systemowi rządów.

Obaj znaleźli swoje korzenie w XV wieku, gdy we Francji kilka rodzin było u władzy, wysuwając argument, że zostali wybrani przez Boga, a zatem są lepsi od innych. Wykazują swój absolutny autorytet i wykorzystują niższą klasę, dopóki John Locke nie zakwestionował idei nieskończonej władzy i koncentracji władzy w kilku rękach. Według niego ograniczenie praw i autorytetu suwerena jest ograniczone. Tak więc konstytucjonalizm dzieli tę władzę na niektóre instytucje, które następnie działają zgodnie z konstytucją sporządzoną, mając na względzie korzyści ludzi, zapewniając jednocześnie ich wolność i ochronę. Konstytucjonalizm stanowi podstawę „praworządności”, w której nikt nie może być ponad rządami prawa.