Schemat Bubble vs. Ponzi

Ekonomiczny bańka to sytuacja, w której ludzie handlują produktami lub aktywami za kwoty znacznie większe niż ich wewnętrzne wartości. Nie ma oszustwa. Z drugiej strony, a Schemat Ponzi jest fradulent BańkaSchemat PonziPrzyczyny Ekonomiści nie są pewni; możliwe ze względu na koordynację cen lub nowe normy społeczne. Ceny rosną, ponieważ kupujący licytują więcej, ponieważ ceny rosną. Promotorzy wykorzystują brak wiedzy lub kompetencji inwestorów lub twierdzą, że charakter inwestycji musi być utrzymywany w tajemnicy, aby chronić jej konkurencyjność. Zapobieganie i reagowanie Zapobieganie trudne. Często nie widać ich w tym czasie, a próby „nakłucia” ich prowadzą do kryzysów finansowych. Programy Ponzi są niezgodne z prawem. Można ich zniechęcić poprzez edukację inwestorów. Często przerywane przez władze przed upadkiem. Zawalić się Nikt nie jest pewien, dlaczego pękają bąbelki. Nieuniknione, gdy promotor znika z pozostałymi inwestycjami; gdy inwestycje spowalniają, zapobiegając płatnościom; lub gdy siły rynku zewnętrznego prowadzą inwestorów do wycofania środków. Historia Pierwszym znanym przykładem była mania tulipanów w latach 30. XX wieku w Holandii. Nazwany w 1710 roku po bańce British South Sea Company. Nazwany na cześć Charlesa Ponzi w 1920 roku. Nowoczesne przykłady Rynek mieszkaniowy, szkolnictwo wyższe, bańka Dot-com. Schematy Scott W. Rothstein, Allen Stanford i James Nicholson, między innymi. Definicja Handluj dużymi wolumenami po cenach znacznie przekraczających wartości wewnętrzne. Nieuczciwy program inwestycyjny, który oferuje inwestorom wyjątkowo wysokie krótkoterminowe zwroty. Zwraca inwestorom pieniądze wypłacone od kolejnych inwestorów, a nie zyski.

Zawartość: Schemat Bubble vs Ponzi

  • 1 Historia
  • 2 Jak to działa
    • 2.1 Jak działają bąbelki
    • 2.2 Jak działają schematy Ponzi
  • 3 Zapobieganie i reagowanie
  • 4 nowoczesne przykłady
  • 5 Najnowsze wiadomości o programie ekonomicznym Bubble i Ponzi Scheme
  • 6 referencji
Case-Shiller Index pokazuje bańkę na amerykańskim rynku mieszkaniowym w poprzedniej dekadzie.

Historia

Pierwsza znana „bańka” miała miejsce w Holandii na początku XVI wieku, kiedy koszt cebul tulipanów wzrósł ponad dziesięciokrotnie w stosunku do rocznego dochodu wykwalifikowanego rzemieślnika. Termin „bańka” został po raz pierwszy użyty w 1710 r. W odniesieniu do brytyjskiej bańki na Morzu Południowym: South Sea Company uzyskał monopol na handel koloniami południowoamerykańskimi w Hiszpanii, a spekulacje akcjami spółki doprowadziły do ​​ruiny finansowej wielu inwestorów.

Schemat Ponzi nosi imię Charlesa Ponzi, który zastosował tę technikę w 1920 r. Chociaż schemat Ponzi istniał wiele lat wcześniej (i jest wspomniany w powieści Dicken Little Dorrit), schemat Ponzi przyniósł tyle pieniędzy, że stał się sławny Stany Zjednoczone. Obiecał klientom 50% zysku w ciągu 45 dni lub 100% zysku w ciągu 90 dni, kupując zdyskontowane kupony z odpowiedzią pocztową w innych krajach i realizując je w Stanach Zjednoczonych. W szczytowym momencie Ponzi zarobił 420 000 USD (4,59 mln USD w nowoczesnych kategoriach), a kiedy upadł, jego inwestorzy stracili około 20 mln USD (225 mln USD w nowoczesnych kategoriach).

Jak to działa

Jak działają bąbelki

Ekonomiści nie są pewni, dlaczego pojawiają się bańki, ale niektórzy sugerują, że przyczyną może być koordynacja cen i powstające normy społeczne, w których ludzie tracą z oczu wartość wewnętrzną i przyjmują zawyżoną wartość za domyślną. Rynki i ludzie są opisywani jako „porywający” i przeceniający pewne towary lub klasy aktywów. Dowód społeczny (lub „mentalność stada”) jest często powodem, dla którego wielu inwestorów płaci wysokie ceny za aktywa podczas bańki.

Bąbelki zawsze pękają, ale nie wiadomo, jak i kiedy pękają. Kiedy bańka się pompuje (ceny rosną), zawsze jest grupa inwestorów, którzy uznają, że to bańka. Jednak trudno jest im skorzystać z tego wglądu, ponieważ trudno jest przewidzieć, kiedy bańka pęknie.

Jak działają schematy Ponzi

Zobacz też: Schemat Ponzi a zabezpieczenie społeczne Jak działają schematy Ponzi

Program Ponzi zwykle przyciąga nowych inwestorów, oferując zwroty, których inne inwestycje nie mogą zagwarantować, takie jak nienormalnie wysokie lub niezwykle spójne zwroty. Aby program działał nadal i wypłacał obiecane zwroty, wymagany jest stale rosnący przepływ pieniędzy od nowych inwestorów.

Jednym z powodów, dla których program początkowo działa tak dobrze, jest to, że wcześni inwestorzy, ci, którzy faktycznie otrzymali duże zyski, zwykle reinwestują swoje pieniądze w system (w końcu płaci znacznie lepiej niż jakakolwiek inwestycja alternatywna). Tak więc osoby prowadzące program nie muszą w rzeczywistości płacić bardzo dużo (netto); po prostu muszą wysyłać inwestorom oświadczenia pokazujące, ile zarobili, zatrzymując pieniądze i utrzymując, że program jest funduszem o wysokich stopach zwrotu. Gdy inwestor chce się wycofać, promotorzy próbują ich odwieść, oferując im wyższy zwrot z inwestycji w różne, długoterminowe inwestycje. Gdy to się nie powiedzie, wypłaty są przetwarzane niezwłocznie, więc inwestorzy uważają, że fundusz / program jest wypłacalny.

Schematy Ponzi nieuchronnie się załamują, albo gdy promotor ucieka ze wszystkimi pieniędzmi inwestorów, gdy inwestycje zwalniają, a promotor nie jest w stanie wypłacić inwestorom, lub gdy siły rynkowe zmuszają inwestorów do wycofania środków z programu.

Samozwańczy program Ponzi w akcji

Zapobieganie i reagowanie

Pęcherzykom trudno jest zapobiegać, ponieważ trudno jest zaobserwować wewnętrzne wartości na prawdziwych rynkach, dlatego zwykle identyfikuje się je tylko z perspektywy czasu. Nawet jeśli zostanie wykryta bańka, próby „nakłucia” ich są niebezpieczne, ponieważ mogą spowodować kryzys finansowy.

W miarę rozwoju schematów Ponzi zwykle przyciągają one uwagę władz i są zamykane, zanim mogą upaść. Raport Christophera T. Marqueta dotyczący programu Ponzi ujawnia, że ​​średnia stopa zwrotu wyniosła 282%, a wielu sprawców twierdziło, że zwroty są „gwarantowane” lub „wolne od ryzyka”, podczas gdy jeden z najbardziej udanych funduszy hedgingowych na świecie, SAC Capital Advisors, szczycił się rocznymi zwrotami 27 procent od 1996 do 2009 roku.

Nowoczesne przykłady

Współczesne przykłady baniek ekonomicznych obejmują amerykański rynek mieszkaniowy, koszty szkolnictwa wyższego i bańkę Dot-com.

Istnieje wiele nowoczesnych przykładów schematów Ponzi, w tym ostatnio prowadzonych przez Bernie Madoffa, Scotta W. Rothsteina, Allena Stanforda i Jamesa Nicholsona, między innymi.

Najnowsze wiadomości o programie ekonomicznym Bubble i Ponzi Scheme

Bibliografia

  • http://en.wikipedia.org/wiki/Economic_bubble
  • http://en.wikipedia.org/wiki/Ponzi_scheme
  • http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Ponzi_schemes
  • http://en.wikipedia.org/wiki/South_Sea_Bubble
  • http://en.wikipedia.org/wiki/Tulip_mania